طنز تلخی است. فرزند جهان‌پهلوان تختی و نوه‌اش ـ که اتفاقا همنام پدربزرگ است ـ در کشوری زندگی می‌کنند که ما هر روز آرزوی <مرگ> حکومتش را فریاد می‌زنیم. غلا‌مرضا تختی حالا‌ در آمریکا زندگی می‌کند. در سایت اینترنتی‌اش کریسمس و سال نو میلا‌دی را با عکس‌هایی از کاج‌های تزئین‌شده جشن می‌گیرد. از هالوین می‌نویسد و عکس کدو تنبل به ما نشان می‌دهد.
غلا‌مرضا تختی در آمریکا آرام‌آرام بزرگ می‌شود و به فرهنگ آمریکا آرام‌آرام خو می‌کند. او که باید بیش از هرکسی شبیه پدربزرگش باشد و احتمالا‌ هم هست، هزاران کیلومتر از ایران دور شده. حقیقت تلخی است برادر!
او که حالا‌ 14 ساله است و به سختی تلا‌ش می‌کند در غربت همچنان غلا‌مرضا تختی بماند، سال پیش در چنین روزهایی از یاد پدربزگ نوشته بود. این یادداشت کوتاه، سرشار از غم و شوق و لبخند و اشک است:

"دیروز سالگرد پدربزرگم بود و ما نبودیم. آن سال‌هایی که بودیم مامانم و بابام شیر و موز می‌آوردن مدرسه. بعد از مدرسه هم، من و مامانم می‌رفتیم خانه مادربزرگم و صبر می‌کردیم تا شب که بابام بیاد از ابن‌بابویه و حسینیه ارشاد… تلویزیون روشن بود اما پدرم را نشان نمی‌دادند. این بود که همه خیال می‌کردند بابام نرفته. 
ما مجبور بودیم به تلفن‌ها جواب بدهیم و بگوییم که بابام آنجا بود. بعد همه فهمیدند که چرا بابام را نشان نمی‌دهند، با اینکه او از همه بلندتر و پرزورتر و قشنگ‌تر است و تازه فرزند جهان‌پهلوان هم هست…
من اینجا که آمدم به مادرم گفتم هیچ‌کس مرا نمی‌شناسد و من چطور بروم مدرسه؟ تو ایران همه می‌دانستند من کی هستم اما اینجا چه کسی می‌فهمد؟ مادرم گفت چه بهتر، خودت باید کاری کنی که همه تو را بشناسند.
این بود که درس خواندم خیلی. تو زبان انگلیسی اول شدم، بین دانش‌آموزان آمریکایی توی سه کلا‌س ریاضی اول شدم و توی چهار کلا‌س علوم اول شدم و خیلی جایزه گرفتم؛ تازه به‌خاطر اینکه به یک بچه چینی کمک کردم کارت مخصوص به من دادند و تازه آن‌وقت بود که فهمیدم من هم کمی خوب هستم. 
بعد یکی از معلم‌ها به من گفت درباره شب یلدا کار کنم، تحقیق کنم. کردم. دیدم چقدر قشنگ است شب یلدا. همان‌وقت دلم می‌خواست بیایم ایران اما مادرم همین‌جا شب یلدا گرفت و خلا‌صه بعد از این تحقیق معلمم جلوی همه به من گفت تو با آن قهرمان ایرانی که توی اینترنت اسمش پر است چه نسبتی داری…؟ 
گفتم نوه او هستم. همه برگشتن به من نگاه کردند و از آن روز کارم سه برابر شده. یکی برای خودم درس می‌خوانم یکی هم برای اینکه نگویند نوه جهان‌پهلوان چیزی سرش نمی‌شود.

کشور چین بخاطر عجایب بسیار زیادی که از گذشته تا به امروز داشته از لحاظ فرهنگ، جمعیت، اقتصاد، علم و …. یک کشور عجیب و جالب دنیا شناخته شده است.

چین این روزها به عنوان یکی از کشورهای صنعتی دنیا شناخته می شود و تقریبا تمام افراد دنیا حداقل یک وسیله چینی همراه یا در خانه شان دارند که روزانه از آن استفاده می کنند. این کشور غیر از کپی کاری و تولید انبوه موارد قابل ذکر دیگری نیز دارد.

پرجمعیت اما مسن

چین دیگر در همه جهان با جمعیت عجیب و غریبش مشهور است و همه می‌دانند که هیچ کشوری در دنیا در این زمینه به پای آن نمی‌رسد. آخرین تخمین‌ها، جمعیت این کشور را 1,347,350,000نفر نشان می‌دهد. حدود نیمی از جمعیت چین در مناطق روستایی ساکن هستند. جمعیت شهرنشین چین از سال ۱۹۹۰ با سرعت بسیار زیادی افزایش پیدا کرده و در حال حاضر ۵۱/۳ درصد جمعیت چین در مناطق شهری ساکن هستند؛ رقمی که در سال ۱۹۹۰ تنها ۲۶درصد بود. با وجود این جمعیت زیاد، چین با مشکل بزرگی بنام “افزایش سالمندان” مواجه است.

براساس پیش‌بینی سازمان ملل، جمعیت بالای ۶۰ سال چین احتمالاً تا سال ۲۰۵۰ با دو برابرشدن، به رقمی حدود ۴۳۸ میلیون نفر می‌رسد. پرداخت حقوق بازنشستگی این افراد یکی از مشکلات اقتصادی چین است. افزایش سن بازنشستگی یکی از گزینه‌هایی است که دولت چین می‌خواهد از آن به‌عنوان راهکاری در این زمینه استفاده کند. هر چند این اقدام با نارضایتی عمومی همراه خواهد بود اما دولت این کشور هم برای مقابله با این وضعیت گزینه‌های زیادی ندارد. با معیار‌های جهانی، بازنشسته‌های چین حقوق زیادی نمی‌گیرند اما به‌نظر مردم این کشور، این حقوق خوب به‌نظر می‌آید. میانگین حقوق بازنشستگی در این کشور حدود ۳۶۰دلار در ‌ماه است که حدود نصف حقوق افراد شاغل به‌حساب می‌آید. علت اصلی افزایش طبقه مسن چین اجرای سیاست سختگیرانه تک‌فرزندی طی‌سال‌های 60 -1950 است.

 بیشترین جمعیت آنلاین جهان

از هر پنج‌کاربر اینترنت در جهان یک نفرشان چینی است! چین با دسترسی حدود ۵۱۳ میلیون نفر از شهروندانش به اینترنت بیشترین جمعیت آنلاین جهان را دارد و در این زمینه رکورددار است. چین در رشد دسترسی به اینترنت هم حرکت سریعی داشته است. در سال ۲۰۰۰ تعداد کاربران اینترنت چین تنها ۲۳ میلیون نفر بود اما اکنون در این زمینه رکوردشکن است؛ هرچند دولت این کشور از پیشتازان فیلترینگ هم به‌حساب می‌آید. در پروژه موسوم به “دیواره آتشین عظیم” مقام‌های چینی سایت‌های خاصی را از دسترس کاربران‌شان خارج کرده‌اند. بسیاری از سایت‌های شبکه‌های اجتماعی به همین‌خاطر در چین قابل دسترسی نیستند اما چینی‌ها برای آنها جایگزین خاص خود را دارند. Qzone مشهورترین شبکه اجتماعی این کشور است که براساس آخرین آمارها 480میلیون عضو دارد. Sina Weibo را جایگزین توئیتر در چین می‌شمارند که براساس گزارش فوریه سال‌جاری ۳۰۰میلیون کاربر در این کشور از آن استفاده می‌کنند. گوگل هم در چین قابل دسترسی نیست و سایت Baidu عملاً جایگزین آن به‌حساب می‌آید. به جای یوتیوب هم چینی‌ها بیشتر از سایتی به نام Youku برای اشتراک‌گذاری ویدئو استفاده می‌کنند.

  تقریباً همه بی‌سیم!

در چین ۹۰۰ میلیون نفر “شو‌جی” یا همان تلفن‌همراه دارند و بیشتر زندگی خود را با آن می‌گذرانند. براساس این آمار تقریباً همه بزرگسالان چین در سراسر این کشور تلفن همراه دارند. استفاده از تلفن همراه برای استفاده از اینترنت هم بسیار مرسوم است. برخی از گزارش‌ها نشان می‌دهد که چینی‌ها ۷۰ درصد وقت خود را آنلاین سپری می‌کنند.

  طلوع آفتاب در ۱۰ صبح!

چین که در شرق آسیا قرار گرفته 9,640,821 کیلومترمربع وسعت دارد و از نظر وسعت مناطق خاکی، دومین کشور بزرگ جهان به‌حساب می‌آید. براساس تعریف‌های مختلفی که از مجموع وسعت کشورها می‌شود چین در رده‌بندی کلی کشورها از نظر وسعت کل در مقام سوم یا چهارم قرار می‌گیرد. این کشور دارای مرز زمینی با ۱۴کشور است و همچنین از سمت شرق و جنوب با دریای چین شرقی، خلیج کره، دریای زرد و دیگر آب‌های آزاد احاطه شده ‌است.

با این وسعت، زیاد چین تا سال ۱۹۴۹، پنج ساعت رسمی در نقاط مختلف خود داشت اما در سال ۱۹۴۹ و بعد از جنگ داخلی این کشور جمهوری خلق چین به‌عنوان اتحاد بیشتر این کشور یک ساعت واحد را برای کل کشور که هشت‌ ساعت جلوتر از گرینویچ است درنظر گرفت. این اقدام باعث شد که مثلاً در برخی مناطق غربی چین طلوع آفتاب در ساعت ۱۰صبح به‌وقت رسمی باشد! به همین‌خاطر استفاده غیررسمی از ساعتی موسوم به ساعت ارومغی در مناطق غربی مرسوم است که دوساعت از ساعت رسمی کشور عقب‌تر بوده اما مشکلات مردم را حل می‌کند.

  از سهمیه‌بندی غذا تا دومین اقتصاد بزرگ جهان

از هنگام اجرای اصلاحات اقتصادی در چین در سال ۱۹۷۸، این کشور یکی از سریع‌ترین رشد‌های اقتصادی دنیا را داشته است. این کشور اکنون دومین اقتصاد بزرگ دنیا براساس تولید ناخالص به‌حساب می‌آید و بزرگترین صادر‌کننده جهان است. چینی‌ها علاوه بر اینکه بیشترین صادرات جهان را دارند دومین وارد‌کننده بزرگ کالا هم هستند. این رشد اقتصادی را چینی‌ها مدیون اصلاحات دنگ شیاپینگ هستند که بستر مناسبی برای رشد جادویی اقتصاد این کشور فراهم کرد. تا دهه ۱۹۸۰ غذا در چین به‌شدت سهمیه‌بندی می‌شد و به‌عنوان نمونه تا چند دهه پیش، گوشت در چین یک غذای تجملی به‌حساب می‌آمد و بیشتر مردم ماهی یک یا دو بار می‌توانستند گوشت بخورند.

براساس گزارش صندوق بین‌المللی پول، تولید ناخالص ملی چین (اسمی) ۷/۲۹۸ تریلیون دلار است و اگر همین روند ادامه پیدا کند آمریکا را هم پشت سر می‌گذارد. چین بزرگ‌ترین ذخایر ارزی جهان را دارد و رهبران اتحادیه اروپا به همین‌خاطر با مشکلات اقتصادی کشورهای عضو این اتحادیه به سراغ چین رفتند تا به آنها کمک کند. بیش از ۵۰درصد مردم چین کشاورزند. صنعتگران 24درصد و کارمندان و بازرگانان26درصد نیروی کار فعال این کشور را تشکیل می‌دهند.

  مرکز کارخانه‌های جهان

کارخانه‌های بسیاری از شرکت‌های مهم جهان به‌ دلایل مختلف مانند پایین بودن بهای انرژی و نیروی کار، در چین مستقر هستند. به‌عنوان نمونه سال گذشته تولید کالاهای شرکت اپل در چین جنجال‌ساز شد و گروهی از مقام‌های آمریکا درباره تولید محصولات این شرکت فناوری در چین اعتراض کردند. استیو جابز، مدیرعامل فقید اپل علاوه بر ارزان بودن نیرو و مسئله هزینه، تخصص، اطلاعات و کار خوب چینی‌ها را علت تولید محصولات این شرکت در چین به جای آمریکا اعلام کرده بود. به گفته جابز پیدا کردن متخصصانی که در آمریکا ۹‌ماه زمان می‌برد در چین طی دوهفته صورت گرفته است. از سال ۲۰۰۰ همه محصولات اپل در چین تولید می‌شوند.

  بمب ساعتی اقتصاد چین

با وجود اینکه چین دومین اقتصاد بزرگ دنیا به‌حساب می‌آید اما این کشور نیز اکنون با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند. آمارها در سال ۲۰۱۲ نشان می‌دهد که اقتصاد این کشور در مقایسه با یک سال قبل ضعیف‌تر شده است. ون جیابائو، نخست‌وزیر چین در آگوست سال‌جاری به صراحت اعلام کرد که اقتصاد کشور تحت فشار قرار دارد و مشکلات چین ممکن است برای مدتی طولانی ادامه پیدا کند. در ‌واقع چین با مشکل کاهش تقاضای جهانی برای کالاهای صادراتی این کشور و همچنین رشد کم مصرف داخلی روبه‌روست. با توجه به مطلوب نبودن شرایط اقتصادی آمریکا و اتحادیه اروپا (به‌عنوان دو بازار بسیار بزرگ کالاهای چینی) نگرانی از ادامه روند ضعیف رشد اقتصادی چین، همچنان وجود دارد. در فاصله ماه‌های آوریل تا ژوئن (سه ماهه دوم سال‌جاری) رشد تولید ناخالص داخلی چین تنها 7/6 درصد بوده است. هر چند این میزان رشد در مقایسه با کشورهای غربی خیلی خوب است اما کندترین نرخ رشد چین در طول سه سال گذشته به‌حساب می‌آید.

  کشوری با ۲۴۰ کلاهک هسته‌ای

ارتش آزادیبخش خلق که به نیروهای مسلح هوایی، دریایی و زمینی چین گفته می‌شود با داشتن 2/3 میلیون سرباز فعال، بزرگ‌ترین ارتش جهان به‌حساب می‌آید. چینی‌ها با ژاپن، فیلیپین و ویتنام مناقشه‌های ارضی دارند؛ مسئله تایوان و اختلافات با آمریکا هم سال‌هاست ادامه دارد.

براساس آمار سال ۲۰۱۰ ارتش چین هزار و ۳۲۰ فروند جنگنده، ۹زیردریایی، ۲۷ ناوشکن و ۲۴۰کلاهک هسته‌ای دارد و مجموع بودجه نظامی این کشور ۱۴۳میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. از لحاظ بودجه دفاعی، چین به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای پس از آمریکا دومین کشور جهان است. براساس گزارشی که در آگوست سال ۲۰۱۱ منتشر شده، تخمین زده می‌شود که چینی‌ها ۱۹۵ موشک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای ازجمله ۷۵موشک بالستیک بین‌قاره‌ای در اختیار دارند. به‌عنوان نمونه از سال ۲۰۰۰، ارتش چین تلاش گسترده‌ای برای مدرنیزه کردن تجهیزات خود با خرید جنگنده‌های سوخوی اس‌یو-30 از روسیه کرد. این کشور همچنین جنگنده‌های مدرنی مانند چنگدو‌جی-۱۰ و چند نسل شنیانگ تولید کرده است. علاوه بر این چین سامانه‌های موشکی اس-300 و اس-400 تولید روسیه را در اختیار دارد. به‌عنوان نمونه موشک‌های اس-۳۰۰ چین مستقر در تنگه تایوان توانایی حمله به فضای هوایی تایوان را دارند و تهدیدی برای تمامی هواپیماهای آمریکایی به جز هواپیماهای فوق‌العاده رادارگریز بی-۲ و جنگنده اف-۲۲ راپتور به شمار می‌روند.

  مشکلات جمعیت زیاد و صنعتی‌بودن

جمعیت زیاد چین و کارخانه‌های مختلف آن باعث شد تا این کشور در سال ۲۰۰۷ از آمریکا در تولید گازهای گلخانه‌ای پیشی بگیرد. هفت‌شهر از آلوده‌ترین شهرهای جهان در چین هستند که مرگ زودرس سالانه ۵۰۰ تا ۷۵۰ هزار نفر را رقم می‌زند. مقام‌های چینی تلاش دارند تا این مشکلات را حل کنند اما نگاهی به حجم اقتصاد و جمعیت چین به راحتی پیچیده بودن این موضوع را مشخص می‌کند؛ به همین‌خاطر برای هر توافقی درباره تغییرات آب و هوایی، چین یکی از کشورهای تعیین‌کننده به‌حساب می‌آید.

  متهم به کپی‌کاری

چینی‌ها در طول سال‌های گذشته همیشه به کپی کردن فناوری کشورهای دیگر متهم شده‌اند. زمانی که تصاویری از جنگنده رادارگریز چین موسوم به چنگدو جی-۲۰ در جریان سفر رابرت گیتس به پکن منتشر شد رسانه‌های غربی اعلام کردند که این جنگنده با الگوبرداری از مدل‌های آمریکایی ساخته شده است. در سپتامبر سال‌جاری میلادی هم چین نخستین ناو هواپیمابر خود را معرفی کرد و بازهم در این زمینه متهم شد. پیش از این جنگنده اف-22به همراه جنگنده‌های در حال آزمایش اف-35ساخت شرکت لاکهید مارتین تنها جنگنده‌های نسل پنجم جهان به‌حساب می‌آمدند. اف-22علاوه براین تنها جنگنده‌ عملیاتی جهان بود که می‌توانست به‌طور کلی از دید رادارها پنهان بماند.

مقام‌های آمریکا پیش از این به خوبی از تلاش دولت چین و سرمایه‌گذاری گسترده این کشور در بخش نظامی خبر داشتند اما هیچ وقت تصور نمی‌کردند که چینی‌ها این قدر سریع بتوانند فاصله خود را با آنها کم کنند و در چشم برهم زدنی در یک قدمی دستیابی به تجهیزات راهبردی این کشور قرار بگیرند. جنگنده رادارگریز چین در واقع یکه‌تازی آمریکا را در میدان جنگنده‌های نسل پنجم جهان از بین برده است و به همین‌خاطر در کنار پیشرفت‌های دیگر نظامی، پکن باعث نگرانی‌ شدید مقام‌های واشنگتن شده است. زمانی که یک بالگرد رادارگریز آمریکا در جریان عملیات کشتن اسامه بن لادن در ابوت‌آباد پاکستان سقوط کرد بسیاری از رسانه‌ها از انتقال لاشه آن به چین خبر دادند. گفته می‌شود این بالگرد اطلاعات بسیار مهمی به چینی‌ها داده است و آنها از تمامی اجزای آن استفاده کرده‌اند.

  سه برابر بیشتر از دنیا اعدام می کنند

با توجه به بالا بودن جمعیت در چین میزان جنایت و خلافکاری نیز در آن زیاد است. این باعث شده است که میزان اعدام در این کشور 3 برابر بیشتر از کل اعدام های دنیا است. در سال 2008 به طور رسمی 1718 نفر در این کشور اعدام شدند اما پژوهشگران سیاسی می گویند این مقدار بیش از 6 هزار نفر بوده است و این میزان تقریبا نزدیک به 3 برابر بیشتر از تمام دنیا است.

  بچه هایی با نام المپیک

المپیک سال 2008 برای چینی ها به عنوان یک نقطه عطفی شناخته می شود به طوری که تمامی مردم این کشور علاقه خاصی به این مسابقات داشتند. از ابتدای سال 2000 که پکن به عنوان میزبان المپیک انتخاب شد نزدیک به 4000 بچه به نام”َAoyun” که به معنی المپیک است نام گذاری شدند. این موضوع به این جا ختم نمی شود و 4000 کودک دیگر نیز به نام “5 دوست” که شعار این مسابقات بود نام گذاری شدند.

  45 بیلیون چوب غذا

همانطور که می دانید اصلی ترین وسیله غذا خوردن در چین “chopstick” یا همان چوب غذا است. چینی ها سالانه 45 بیلیون جفت از این چوب ها استفاده می کنند این تعداد چوب معادل 25 میلیون درخت بزرگ و بالغ است.

  زندگی با روزانه کمتر از 1 دلار

فقر در کشوری که بیش از 1.5 میلیارد نفر جمعیت دارد امری عادی است اما در چین 200 میلیون نفر زیر خط فقر 1.25 دلار در روز زندگی می کنند. این در حالی است که از سال 1981 تا 2004 پانصد میلیون نفر از زیر خط فقر خارج شده اند.

  نوشیدن آب آلوده

20 درصد از جمعیت جهان در چین زندگی می کنند اما این کشور تنها به 7 درصد از آب های جهان دسترسی دارد. این امر باعث شده است که مشکل آب آشامیدنی در این کشور از مرز خطر عبور کند به طوری که 90 درصد از آب های زیرزمینی و همچنین 75 درصد از دریاچه ها و رودخانه ها آلوده هستند. نزدیک به 700 میلیون نفر در چین روزانه از آب های آلوده می نوشند.

 بستنی و ماکارونی از اختراعات چینی ها

مخلوط یخ زده شیر و برنج برای اولین بار 200 سال قبل از میلاد در چین ابداع شد که نمونه اولیه بستنی بوده است. همچنین کاسه ها و نشانه هایی از غذاهای رشته ای در آثار 4000 هزار سال پیش چین دیده می شود که نشان می دهد آن ها قبل از ایتالیا به ماکارونی دست پیدا کردند.

در این مطلب جالب ، می خواهیم برویم به سراغ اشخاص و چهره های مشهوری که یک روزی سر تراشیدن ریش خود ، قول و قرار هایی گذاشتند. از محمد مایلی کهن گرفته تا بازیکن تیم رم …

حاج رضا علاالدین : «اگر پاساژ علاالدین تخریب شود، ریشم را می‌زنم.»

حدود یک ماه پیش پرونده علاءالدین در کمیسیون ماده ١٠٠، به خاطر ایمن نبودن و نداشتن استحکام کافی بررسی شد. اعضای کمیسیون از جمله نماینده شورای شهر، وزارت کشور و وزارت دادگستری رای به تخریب دادند و رای کمیسیون با مهلتی یک ماهه به شهرداری تهران ابلاغ شد. در ادامه دیوان عالی عدالت اداری رای به توقف حکم داد. رای توقف دیوان با رایزنی های انجام شده باطل شد. مالک پاساژ در واکنش به این اقدامات گفته بود: «اگر توانستید این کار را بکنید، من ریش های خود را می تراشم.»

اما بالاخره در شامگاه پنجشنبه یازدهم دی‌ماه، ۱۱۰ واحد طبقه‌هفت پاساژ علاءالدین تخرب و پلمب شد. ۱۱۰ واحدی که به گفته کسبه، مالک بدون هیچ سندی به مبلغ ۹۰۰ میلیارد‌تومان به آنها فروخته بود. برخلاف انتظار صاحب این پاساژ این واحدها تخریب شدند؛ اما  از اصلاح ریش حاج «رضا علاالدین» هنوز خبری نیست!

مایلی کهن: «اگر پرسپولیسی‌ها، جریمه صادقیان را اعمال کردند، ریشم را می‌زنم.»

مردادماه امسال، اهانت پیام صادقیان به داور در بازی بین پیروزی و فولاد خوزستان منجر به جریمه شدن وی می‌شود. در واکنش به این اتفاق مایلی کهن گفت: «اگر پرسپولیسی‌ها قرارداد او را کم کردند، من ریشم را می‌زنم.»

اما تیم پرسپولیس در پاسخ به این اقدام صادقیان کوتاه نیامد. باشگاه پرسپولیس پیام صاقیان را به خاطر رفتار نامناسب با داور در جریان بازی با فولاد خوزستان جریمه کرد و به کسر ده‌درصد قرارداد وی مبادرت کرد. صادقیان در این قضیه متحمل ۹۵میلیون خسارت شد. ولی گویا مایلی کهن هنوز دلش نیامده از ریش هایش دل بکند!

حسین فرکی: «اگر درباره داوری اشتباه کرده باشم، ریشم را می‌زنم.»

حسین فرکی هم در شهریور ۹۱ در عکس‌العمل به شکست تیمش (فولاد خوزستان) به ذوب آهن اصفهان گفت: «مطمئنم که داور در مورد صحیح اعلام کردن گل ذوب‌آهن اشتباه کرده است و اگر من در این زمینه اشتباه کرده باشم، حاضرم ریشم را پس از سال‌ها بزنم.»

وی ادامه داد: «همه کسانی که مرا می‌شناسند، خوب می‌دانند که من در این چند سال هرگز در مورد داوری اظهار نظر صریح نکرده‌ام اما اکنون اصلا حالم خوب نیست و نمی‌توانم در مورد بازی حرف بزنم؛ باید بگویم من تاسفم را برای این فوتبال اعلام می‌کنم و نمی‌توانم در مورد این مسئله سکوت کنم زیرا حق یک استان از بین رفته است.»

سرمربی فولاد همچنین درباره عملکرد کمک داور این بازی گفت: «من تاکنون خیلی چیزها در مورد کریمی، کمک داور این دیدار شنیده بودم اما باور نمی‌کردم ولی امروز به چشم خودم دیدم که او چه کاری انجام داد. او پارسال هم در تبریز اتفاقاتی برای فولاد رقم زده و با توجه به این مسئله من باید تاسف خودم را برای فوتبال و بخشی از داوری‌های آن اعلام کنم.»

جالب است که فردای روز اعتراض فرکی، کریمی کمک داور این دیدار، برای همیشه در سن ۴۰ سالگی با دنیای داوری خداحافظی کرد. وی دراین باره گفت: «فیلم آن صحنه را ندیدم؛ اما قبول دارم که اشتباه کردم.»

هرچند که واکنش رسمی به این گل نشان داده نشد ولی به نظر می رسد، ریش های فرکی از این تهدید جان سالم به در برده است!

شیخ عرعور: «اگر بشار اسد به باباعمرو برود، ریشم را می‌زنم.»

سهیل کریمی مستندسازی که برای تهیه مستند «فتنه شام» به سوریه رفته بود، خاطرات جالبی  از این ریش‌زدن‌ها دارد. وی در تیر ۹۱ درباره یکی از شخصیت‌های سلفیِ مخالف بشار اسد می‌گوید: «در جبهه‌ مخالفان سوریه، شخصیت جالبی وجود دارد به نام شیخ عرعور! پدر معنوی مخالفان حکومت بشار اسد که در سعودی هست» سهیلی با اشاره به اینکه این فرد مرجع فکری نیروهای سلفی در سوریه است، ادامه‌می‌دهد: « بعد از سقوط [منطقه]باباعمرو در حاشیه حمص شیخ عرعور اعلام کرد که حکومت در حال سقوط است و همه چیز تمام شده است. از این سمت دولت گفت که چنین چیزی نیست. عرعور هم کُری خواند و گفت اگر بشار وجود کند و برود باباعمرو من ریشم را می‌زنم. ما فردا صبح در آن‌جا شاهد بودیم که یک دفعه تلویزیون نشان داد بشار رفت باباعمرو! مردم آمدند و به نفعش شعار می‌دادند.»

این شیخ سلفی در این کُری بازنده شد؛ اما ریشش به منوال گذشته باقی ماند!

ماتیو دسترو: «اگر به یوونتوس گل بزنم، ریشم را می‌زنم.»

این ریش تراشی ها نمونه های غربی  هم دارد. ماتیا دسترو، ملی پوش ایتالیایی تیم رم نیز قول داده بود در صورت گلزنی برابر یوونتوس ریش خود را بتراشد. این مهاجم در آرزوی این بود که بتواند با پیراهن رم، در برابر یوونتوس گلزنی کند. دسترو درباره برنامه‌های که برای بازی در مقابل یونتوس داشت، گفته بود: « فصل گذشته ریشم برایم خوش شانسی آورد و از آن خوشم می آید، اما قول می دهم اگر امشب به جی جی بوفون گل بزنم آن را بتراشم.» این دیدار در حالی به پایان رسید که رم با نتیجه یک بر چهار بازی را به یوونتوس واگذار کرد و دسترو هم موفق به گل‌زدن نشد تا این ریش های شانس آور بر صورت دسترو باقی بماند!